زبانحال امام جواد علیهالسلام قبل از شهادت
شاعر : محمود ژولیده
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : غزل
آیـاتِ تـشـنگی است سُـرود زبـان من مـرثیـه های داغِ عـطش تـرجـمان من
جــز آیــه های درد، تَــرَنُّــم نـمی کـنـم یعـنی که زهـر بُــرده تـمـامِ تـوان من
سوز عطش گِلوی مرا زخم کرده است بی خود نشد شکـسته شکسته بیان من
از بسکه تشنگی تب و تاب مرا ربود خشکـیـده ذرّه ذرّه زبان در دهـان من
این حجره نیست خانۀ من؛ مقتلِ من است خود قــاتل است همسرِ نامهـربان من
حالا نَفَس به سینۀ من حَـبـس می شود دشمن نشـسـته منتـظـرِ نـیـمه جـان من
گیرم چراغ عمرِ مرا هم کنی خموش خـامـوش کِی کـنـید فـروغ نهـان من؟
افـسـوس قـاتـلِ پـسـرِ فـاطـمـه شـدی! خِـیری کجا رسد به تو از دشمنان من
کُـشتی مرا به فـصل جـوانی خـدا کند رحـمـی کـنـید بر پـسـرِ نـوجـوان من
|